Waar je sokken blijven na het wassen

Vandaag, gewaardeerde leesvriendjes en -vriendinnetjes, los ik het raadsel van de verdwenen sokken op. Je weet wel: je stopt zes paar sokken in de wasmachine en er komt 5,5 paar uit na het wassen. Oh, en en passant maak ik een paar veelbelovende Kenwood luidsprekers schoon. Door ze niet in de wasmachine te gooien.

Toen ik de kringloop binnenkwam zag ik hem al staan, een schitterende Philips buizenradio. Om erbij te kunnen moest ik wel een paar Kenwood luidsprekers aan de kant schuiven. Nou staat Kenwood niet bekend om zijn geweldige luidsprekers. Deze waren wel zwaar, maar die buizenradio… Oh. 250 euro. Laat maar. Die Kenwood luidsprekers waren écht zwaar. Misschien toch maar even wat beter kijken. Netjes gebouwd, drivers zagen er goed uit, maar wat een stof! En… nou ja, Kenwood staat niet bekend om zijn luidsprekers. Gelukkig bestaat er internet. En smartphones. En Goochel. Want jullie dachten misschien dat ik alles weet, maarre.. Dat internet kan geweldig zijn. Jammer alleen van al die scheldpartijen, nepnieuws, bedreigingen en flauwe grappen. Vooral dat laatste. Eigenlijk vind ik dat internet flauwe grappen moet verbieden. Zo’n hekel aan!

Goed, terug naar het verhaal. Deze Kenwoods leken toch wel wat te zijn en omdat ik zojuist 250 euro had bespaard (ik weet het zo, werkt het niet, maar je moet toch een excuus hebben) gingen ze mee in het Koreaanse hondenhok, naar mijn luxe geoutilleerde operatiekamer annex werkhok. En daar stonden ze dan, een spoor van stof achterlatend door mijn huis: de Kenwood LS-300G luidsprekers.

Best wel stoffig. Maar om ze nou in de wasmachine te gooien was ook weer zo wat. En dus, omdat het kan en omdat ik nieuwsgierig was, schroefde ik de drivers eruit. En die vielen bepaald niet tegen.

Een zware 150 mm woofer met een enorme (dubbele) magneet, vented pole (gat in de magneet) en enorm soepel ophangen, dus hij kan een behoorlijk eind bewegen. Het frame was zo te zien van gegoten aluminium.

De tweeter is een 28 mm exemplaar met wederom een grote, dubbele magneet en een zware metalen faceplate.

De behuizing was ook niet mis. De kast was gemaakt van 20 mm MDF, het front een sandwich van 20 mm spaanplaat en nog eens 20 mm MDF.

Dat laatste plaatje komt uiteraard van het internet, als ik zou gaan zagen eindigt het in drama en twee losse vingertopjes. Maar er viel me wel iets op: er zat geen enkele demping in de luidsprekers, afgezien van twee vastgeniette stukjes onder het filter. En een paar sokken. In elke luidspreker. Terwijl ik op plaatjes op het internet toch echt kon zien dat de Kenwoods vol zaten met dempingsmateriaal en niet met sokken. Dus mijn gok is dat een vorige eigenaar het dempingsmateriaal heeft verwijderd en een paar sokken in de basreflexpoort heeft gestopt. Dat is een oud trucje om een eventueel teveel aan laag wat te dempen. Soms werkt het, soms werkt het niet. En soms verdwijnen je sokken in de luidspreker.

Goed, tijd om te poetsen. Met de stofzuiger en een (verf)kwastje kwam ik een heel eind, met wat wattenstaafjes en een mild schoonmaakmiddel (géén alcohol, dat kan agressief reageren op sommige kunststoffen) kwam ik nog verder.

Nadat de drivers schoon waren kreeg de kast een stevige poetsbeurt. Daarna vulde ik de kast met dempingsmateriaal (de hoeveelheid gaat op de gok. Lekker veel, maar niet te hard aandrukken). En het was alweer tijd om de drivers terug te schroeven. Wat mij betreft wel wat netter.

Ondertussen bewees het internet opnieuw zijn/haar/het nut door een hoop informatie te leveren. Die ik natuurlijk graag met jullie deel.

Een wat mij betreft leuk detail is dat het frequentiebereik van de drivers elkaar zover overlapt dat het filter een uiterst eenvoudig 6 dB/octaaf filter is. Ik heb het al vaker geroepschreven: ik ben een groot voorstander van actieve filters, maar als het passief moet, dan zo eenvoudig mogelijk. Genoeg generd, tijd voor het leukste: het luisteren.

En daar stonden ze dan (en ze staan er zelfs nog steeds) in de ‘grote set’. Optisch misstaan ze niet, en qua klank… Nou ja, er is een reden dat ze er nog steeds staan. Ze klinken heerlijk. Er komt écht laag uit, het middengebied is erg fraai en het hoog is ‘transparant’ en gedetailleerd. Doordat de drivers dicht op elkaar zijn gemonteerd ontstaat er bijna een puntbron, en samen met de afgeschuinde randen van het front zorgt dat voor een 3D-stereobeeld. Erg fraai. Minpunten? Mwah. Vanwege het lage rendement is een stevige versterker aan te bevelen, en vanwege de lage belastbaarheid zal de maximale geluidsdruk niet oorverdovend zijn. Hoewel het in mijn redelijk modale huiskamer meer dan veel te hard kan, dus of dat echt een beperking is…

Kortom: een prima besteding van mijn euro’s en uurtjes. Bovendien weet ik nu waar mijn sokken zijn als er weer eens een incompleet paar uit de wasmachine komt.

2 gedachtes over “Waar je sokken blijven na het wassen

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.