Of het nou echt de beste zijn… Ik heb het al eens eerder gezegd: dat werken is best leuk, maar er gaat zoveel vrije tijd in zitten. En dat gaat ten koste van mijn whiskytijd en van mijn fröbeltijd. Ik heb die twee wel eens gecombineerd, maar dat bleek geen goed idee te zijn achteraf. Maar dat terzijde. Ondanks mijn bijzonder drukke en verantwoordelijke baan is het me toch nog een paar keer gelukt wat apparatuur te vinden en die op mijn onnavolgbare wijze te… ehhh… restaureren. Een overzicht.
Oh, eerst nog even dit: het is al even geleden dat gepost heb. Ik weet het. Druk, druk, druk en zo. Maar echt, ik doe mijn best deze onmisbare website, een bakermat van gezond verstand in een steeds gekker wordende wereld, in de digitale lucht te houden. Maar – waarom is me niet helemaal duidelijk – mijn werkgever vindt dat ik daadwerkelijk moet werken voor die grijpstuiver die hij salaris noemt. Een schande is het zeg ik u, een schande! Maar goed, blijf afstemmen op deze zender. En dan nu écht het overzicht, in redelijk willekeurige volgorde.
Akai AM-55 versterker
Nou eh, zoals het kopje al suggereert een versterker. En een behoorlijk uit de kluiten gewassen ook moet ik zeggen (11 kilo schoon aan de haak. Maar deze was niet zo schoon toen ik hem kocht, dus ik schat 12 kilo voordat ik hem schoonmaakte). Hij stond al een tijd in de kringloop, maar het prijskaartje werkte niet mee (maar wel tegen). Maar toen stond-ie ineens voor de helft van de prijs en sleepte ik hem mee naar mijn hol… werkkamer. Vies, dat was het eerste wat ik dacht. Na wat schoonmaken was hij minder vies, maar nog niet helemaal schoon: er zitten her en der wat hardnekkige verfvlekken op de bovenkant. Maar omdat ik al genoeg werk vond ik het wel best.
Er was wel een ander probleem. Natuurlijk was er een probleem. Waarom zouden dingen makkelijk gaan als het ook moeilijk kan? Er zit een Source direct schakelaar op. Als ik die op Source Direct zette was er geluid, glorieus, oorverdovend geluid. Als ik de schakelaar op Off (dat is buitenlands voor uit, maar in dat geval zet je eigenlijk de toonregeling weer aan. Ingewikkeld hoor) zette werd het oorverdovend stil. Maar mijn ongeëvenaarde kennis van audio (en een duidelijke foto op het internet) vertelde me dat de versterker twee brugjes aan de achterzijde miste. Omdat ik de karkassen van gesneuvelde apparatuur altijd strip had ik nog wat van die brugjes liggen en voila (dat is buitenlands voor voila): probleem opgelost.
Maar daarmee was de kous nog niet af en de problemen niet op. De ingebouwde DAC had er geen zin in. Maar na wat doorsolderen her en der en het vervangen van maar liefst twee elco’s werkte die ook weer. Met de nadruk op werkte: toen ik hem zojuist aanzette voor de foto werd er door van alles gewerkt, maar niet door de DAC. Mijn toch al veel te korte kerstvakantie is dus ook weer gevuld.
Sony ST-505ES tuner
Hoe vaak zou ik op deze site al geroepen hebben dat ik nooit meer een tuner koop? Minstens net zo vaak als ik daarna tuners heb gekocht. Maar zeg nou zelf: als je ES op een apparaat in de kringloop ziet staan wordt je aandacht toch vanzelf getrokken? En als de prijs dan ook nog eens klein is, dan springt voornoemd apparaat bijna vanzelf in mijn Koreaanse winkelwagentje.
Verder valt er eigenlijk niet zo veel over te vertellen. De tuner kwam, werd schoongemaakt en werkte zoals het hoorde. En nog steeds. Dat zouden meer apparaten moeten doen.
Pioneer PL-600X platenspeler
Deze platenspeler is snel één van mijn favorieten geworden. Dat komt gedeeltelijk door de prijs (gratis. Nou ja, ik heb een platenspeler voor de eigenaar gereviseerd en in ruil kreeg ik deze. Hoewel hij de gereviseerde draaitafel voor een onfatsoenlijk bedrag heeft verkocht heb ik nog steeds het gevoel dat ik de meeste winst heb gemaakt), maar voor het grootste deel omdat dit een hele fijne, goedklinkende platenspeler is.
Normaliter ben ik geen fan van volautomatische platenspelers. Ze zijn ingewikkeld en op de een of andere manier lijkt het geluid altijd wat minder goed te zijn dan bij een halfautomaat. Deze Pioneer is niet ingewikkeld, hij is uber-ingewikkeld. Maar tegelijkertijd valt er prima aan te sleutelen. Als je hem eenmaal uit elkaar hebt, en dat is een dingetje. Ik heb al eens beschreven hoe je een Pioneer platenspeler uit die periode van boven uit elkaar moet schroeven. Dat is een hoop gedoe en de traditionele oerkreten en lelijke woorden waarschuwden de buren dat er geknutseld werd in Studio van Zaane. Toen dat eenmaal gedaan was ontblootte (sorry, geen foto’s) zich een fraai gebouwd innerlijk. Een meer dan behoorlijke motor voor de aandrijving en een aparte motor voor de arm. En daar zat het probleem: het snaartje van dat motortje naar het wormwiel was nogal… hoe zal ik het zeggen… gebroken, stuk, gescheurd en ook nog kapot. Kortom: het werkte niet. Nu zijn die snaartje via eBay te krijgen, maar ik heb a. geen creditcard, b. geen eBay-account en c. geen zin. Maar ik heb wel een doos vol snaartjes, elastiekjes en gebruikte condooms andere handige producten. En dus ook een snaartje dat paste. Nou ja, goed genoeg, hoewel de arm wel wat traag is. Maar het werkt en daar gaat het om.
Wat deze speler verder (nou ja, vinnik dan. Maar wat weet ik nu van platenspelers af?) bijzonder maakt is dat-ie een verend subchassis heeft. Nou hebben veel meer platenspelers dat, maar dat zijn meestal snaaraangedreven platenspelers. En dat is deze niet, dit is zelfs een QUARTZLOCKED direct aangedreven exemplaar. Dus dat is leuk. Hij is daarom ook behoorlijk ongevoelig voor externe trillingen, hoewel het gewicht van 11 kilo min of meer schoon aan de haak daar ook aan bijdraagt. Daarmee is deze Pioneer net zo zwaar als de Technics SL-1200 mk. 2, wat één van mijn favoriete platenspelerdraaitafels is.
Ik vind de Pioneer wel veel fraaier om te zien. Op de foto komt het er misschien niet zo uit, maar hij heeft een hele fraaie, luxe afgewerkte uitstraling. As I write heb ik net een nieuw element besteld, een Goldring E-3. Ik ben heel benieuwd hoe dat klinkt en kom er (hopelijk) op korte termijn op terug.
Marantz CD56 CD-speler
Dit was vooral een jongensdroom zo rond 1986, net zoals Vanessa (let op: NSFW. Toch geklikt? Zeg niet dat ik niet gewaarschuwd heb). Beiden waren op dat moment ook even (on)bereikbaar. Dus toen deze CD56 met een stickertje hobby in mijn blikveld verscheen ging-ie mee. Na wat schoonmaken (echt waar, al doet de foto anders vermoeden) en een nieuw snaartje om de lade te kunnen openen en een ander snaartje om hem weer dicht te doen… of nee… nou ja, na wat gefrutsel met een snaartje werkte deze Marantz weer. Nu zou ik een snerende opmerking over Vanessa kunnen maken, maar dat is niet mijn stijl.
Hee dan ook: fijne CD-speler. Leest bijna alles, reageert vrij snel en klinkt prima. En dat laatste kunnen we van Vanessa niet zeggen. Wat? Wie zei dat?
Philips CD-151
Nu we het toch over CD-spelers hebben… Voor deze geldt eigenlijk hetzelfde als de Marantz hierboven, behalve dat ik de speler eigenlijk niet wilde omdat het een Philips was. En wie wilde nu een Philips CD-speler? Wat je van ver haalt is lekkerder. Wist ik toen veel (en nu nog minder)…
Hoe dan ook: na wat poetsen en een nieuwe snaar werkt ook deze Philips (die nog 14 bits TDA-5140’s gebruikt in plaats van de geliefde TDA 1541) weer zoals het hoort. Ze konden het wel, daar in Eindhoven. Hadden ze het maar vaker gedaan.
Marantz PM-57 versterker
Prima versterker. Na wat schoonmaken en doorsolderen werkte alles zoals het hoorde. Wat saai eigenlijk.
B&W DM100
Deze had ik al eens eerder gehad, dus ik wist wat ik kocht. En toch was ik weer positief (kun je die uitdrukking in deze corona-tijden nog wel gebruiken?) verrast. Heel veel laag komt er niet uit de niet al te grote, gesloten kast, maar dat hoeft ook niet om een volwassen geluid neer te zetten. Mooi in balans en vooral in kleinere ruimtes een uitstekende luidspreker. Houdt wel van wat vermogen.
Moest ik er nog iets aan doen? Ik kan het me niet herinneren (Korsakov-alarm!). Het kan nooit lastig zijn geweest als ik het me niet meer voor de geest kan halen. Waarschijnlijk alleen wat gepoetst en, mezelf kennende, de schroeven van de drivers aangedraaid.
Technics SA-5200A
Deze, deze herinner ik me nog wel. Een nachtmerrie. Op zich was er weinig mis mee, behalve vuil en wat doorsolderen. En nieuwe lampjes. Klinkt niet ingewikkeld, maar ondertussen. Kijk, er zitten heel wat lampjes achter dat fraaie uiterlijk. Bestellen was niet zo’n probleem, maar bij het monteren braken er dingen af, raakten draadjes los en in de war en… kortom: lelijke woorden en oerkreten. Maar ik kan met trots zeggen: Veni, Vidi, Vici, Verkopi. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
En tot zoverre weer. Ik zie dat ik nog best wat apparatuur heb mishandeld dit jaar, want ik heb nog lang niet alles genoemd. Rest mij niets anders dan jullie, voor wie het helemaal tot hier gehaald heeft, een heel gelukkig en gezond 2022 te wensen, met veel muziek en weinig corona. Behalve als het in een flesje zit natuurlijk.
The Sweet Spot 