Go your own way!

Het is weer die tijd van de maand. Je weet wel, die tijd van de maand waarop je portemonnee leeg is maar de maand nog vol (het is 2 februari, dus…). Groot was dan ook mijn vreugde toen iemand mij een paar luidsprekertjes gaf, voor niets maar wel gratis. En niet zomaar wat luidsprekertjes, maar een paar imposante FleetWood Audio SDA 2.8 luidsprekers (FleetWood…. Go your own way… Heb je hem?).

Hoe Pioneer deze website 40 jaar geleden al overbodig maakte

Dat internet is zo gek nog niet. Tussen alle onzin, fakenieuws, advertenties en porno kom je soms juweeltjes tegen. Zoals deze Pioneer folder, nou ja, boekwerk(je) over High Fidelity. En nee, dat is niet de film. Niet helemaal compleet, want in 1975 was digitaal nog niet zo ver ontwikkeld als nu. Maar de basis is er. Helaas alleen Buitenlandstalig.. Het hele boekje is >> hier << te downloaden als PDF-bestand (ongeveer 10 MB). Alle plaatjes hieronder zijn uiteraard klikbaar voor diegenen die eigenlijk een leesbril nodig hebben maar te ijdel zijn om hem te dragen. Je weet wie ik bedoel…

De drammende Driades

Bijna twee maanden laat-ie niets van zich horen, en nu de heetste week van het jaar nakende is gaat-ie weer posten. Alsof iemand dat gaat lezen. Van sociale media weet-ie nog minder dan van audio. Van a-sociale media daarentegen… Maar goed. We gaan het hebben over de Driades die er af en toe geen in hadden.

---

Driade was (en is) het geesteskind van Arnold Heres*, die na een tijd afwezig te zijn geweest zich weer gemeld heeft aan het audiofront. Hét kenmerk van Driade is altijd de driehoekige kast geweest, die niet alleen fraai is om te zien maar ook nog eens akoestische voordelen heeft (geen staande golven in de kast). Ik heb een paar paar gehad en die bevielen me steevast goed: een neutraal geluid met een strak laag en een mooi stereobeeld.

Toen ik dus een paar Driade D110/BF tegenkwam twijfelde ik niet: meenemen die handel. Optisch konden ze wel wat hulp gebruiken, maar dat had ik er graag voor over. Ook de plastic pinnetjes waarmee je het front vastzet waren gedeeltelijk afgebroken, maar zoals alle normale mensen heb ik die gewoon op voorraad liggen in het vriesvak van de koelkast. Maar, voordat we eens lekker aan de slag gingen, eerst maar eens luisteren.

Wel gloeiende…. de ene klonk prima, maar bij de ander deed de woofer het niet. Potverdriedommelsedubbeltjes, woofer opgeblazen. Nou, losschroeven die handel en kijken welke het is en hoe duur een vervanger is.

De woofer bleek de Vifa M18WO-09 te zijn, die natuurlijk nergens meer te krijgen is. Maar voordat ik de luidsprekers door het raam, via de galerij en al stuiterend de vuilnisbak in pleurde besloot ik toch maar eens te meten of de woofer wel écht stuk was. Nee dus. Voor de zekerheid aan de toongenerator en: geen probleem, geen aanlopende spreekspoel etc. Dus zat het probleem bij de aansluitklemmen, het filter en/of de kabel van het filter naar de driver. Schroeven dus maar.

Laten we een paar uur meten, vloeken, schroeven, zweten en nog meer gevloek en gezweet overslaan en rechtstreeks naar de finale gaan. Het (met mooie componenten) opgebouwde filter zit rechtstreeks aan de aansluitklemmen bevestigd. Maar het filter is ‘zwevend’ opgehangen, dus het trilt vrolijk mee met alle trillingen. En dat vinden de (soldeer)verbindingen dan weer niet zo leuk. Een van de verbindingen was zichtbaar stuk en bij de anderen had ik ook zo mijn twijfels.

Gewapend met mijn trouwe soldeerbout besloot ik alle verbindingen opnieuw te solderen. Even meten met de multimeter en… succes! Allemaal mooi en aardig natuurlijk, maar het structurele probleem van het trillende filter was nog niet opgelost. Omdat ik een simpele man ben die van simpele oplossingen houdt besloot ik te zorgen dat de trilling van het filter gedempt moest worden door een strip rubber of zo. En laat ik nu nog een paar meter tochtband hebben liggen…

Nou ja, veel simpeler wordt het niet. Voor de zekerheid nog even testen voordat ik alles weer inbouw en 97 schroeven moet vastdraaien. Het zal meer eens niet werken zodat je al die 97 schroeven weer moet losdraaien. Alle buren hebben hun huizen al te koop gezet vanwege mijn knutsel(on)kunde…

Geluid uit allebei de drivers! Voor de zekerheid nog even stevig schudden en tikken tegen het filter, maar dat gaf geen krimp. En toen, lieve lezertjes, kreeg ik een idee waar ik nog steeds trots op ben. Als dit probleem bij de ene luidspreker optreedt, zou het bij de andere ook wel eens kunnen gebeuren. Dus waarom geen (preventief) onderhoud? Zo gezegd, zo gedaan, Met slechts een beetje gevloek en gezweet was Driade nummer twee ook weer klaar voor de toekomst.

Daarna nog wat optisch werk (nieuwe pinnen op de fronten gelijmd, een deel van de ergste krassen weggwerkt) en uiteraard alles netjes schoongemaakt. En nu tijd om lekker te luisteren en – vooral – tijd om niet te solderen. Als het nóg warmer wordt ga ik zelf in het vriesvak van mijn koelkast wonen. De pinnetjes zijn tenslotte op, dus ruimte genoeg.

* Naar verluidt is deze serie wel onder de naam Driade geproduceerd maar heeft Arnold Heres ze niet meer ontworpen.

Een gloeiende druppel op de plaat

Wie van (zelfbouw) luidsprekers houdt valt met zijn haar/haar/onzijdige neus in de hopelijk niet gloeiendhete boter. Hieronder volgen 70 gescande pagina’s met info over bouwontwerpen van Remo en OLS. En nee, dat is bij lange na niet compleet, er zijn ontzettend veel luidsprekers op de markt gebracht. Een druppel op de gloeiende plaat dus. Maar je moet ergens beginnen…

Jan Kool en de Hifi Rai-LP

Mocht je een déjà vu-gevoel hebben: klopt helemaal. Ik heb al eerder over Jan Kool en de Firato test LP geschreven, nou ja, geschreven: het bijbehorende boekje gescand en dat geplaatst. Dit is van hetzelfde laken een pak. Deze test LP is nog ouder, de Firato heette dat jaar (1973) Hifi Rai. De scans zijn niet helemaal perfect: ik zou ze downloaden (PDF’s) en op mijn gemak op een groot scherm lezen. En met een leesbril. Dit is van voor de tijd van de CD, laat staan streaming. De basisprincipes staan echter nog steeds. Veel leesplezier!